Als effectieve instructie je belangrijkste doel is, dan kunnen goede controlevragen niet ontbreken. Het moment waarop je zulke vragen stelt, de wijze waarop je dat doet en bovenal waarover je de vragen stelt, komt nogal nauw.
In de eerdere opnames viel het op dat controlevragen stellen geen overbodige luxe zou zijn. Kinderen gaan aan het werk, maar blijken na verloop van de verwerking toch niet helemaal te weten wat de bedoeling is of hoe een bewerking nou precies gaat. In deze opname hebben we een prachtig voorbeeld van hoe het werkt als je wél op het juiste moment, over het juiste onderwerp, op de juiste manier controlevragen stelt. In de duizendtallen kunnen de kinderen getallen opschrijven als ze gedicteerd worden. Tenminste dat is de bedoeling… een vlot getallendictee op wisbordjes laat zien dat de meeste kinderen inderdaad weten hoe het moet. De les kan dus verder.
Controlevragen zijn onmisbaar bij het checken van de voorkennis. Je bepaalt of je kunt starten met je instructie of dat je nog in de ‘rewind’ moet .
Wat ook opvalt in dit stukje, is dat de kinderen heus precies weten hoe je een wisbordje gebruikt, alleen dat even vergeten voor het gemak. Wissen op de meest onhandige momenten, het bordje meteen laten zien als je klaar bent, super klein schrijven zodat het onleesbaar wordt. Herkenbaar gedrag voor mij, ik zie het heel vaak in klassen. Deze kinderen beginnen in elk geval niet op de bordjes te tékenen!
Het helpt enorm als je bij het gebruik van het wisbordje kort de regels herhaalt. Vertellen wat je van de kinderen verwacht, helpt om alle ruis op de lijn bij je controlevragen weg te halen.
Bij het werken op de wisbordjes aan de controlevragen, zijn alle kinderen actief en betrokken. Ze weten dat ze het kunnen, zijn graag in actie en willen laten zien wat ze kunnen.
In deze les zijn twee dingen opvallend. Ik herken ze van veel andere observaties in willekeurige scholen op willekeurige plaatsen in het land.
- Instructie geven met een open schrift voor de neus: de kinderen gaan aan het werk en letten niet meer op je instructie.
Geef instructie zonder de schriften (of Chromebooks) open. Laat leerlingen meeschrijven in eens schrift met lijnen of hokjes. Het meeschrijven helpt om gefocust te blijven. Pak de schriften pas als er ook echt in gewerkt gaat worden.
- Instructiegeven aan het einde van de les omdat je merkt dat het toch nodig is of omdat je eigenlijk te lang deed over de andere onderdelen van je les.
Plan je les zorgvuldig. Doorleef een les als je deze aan het voorbereiden bent. Wat ga je precies zeggen, hoe veel tijd kost dat, welke controlevragen stel je. Zo bepaal je waar je instructie gegeven moet worden en kun je gebruik maken van de meest energieke aandacht van de kinderen. En na 10 minuten is het werkgeheugen wel vol… dus wacht niet te lang met instructie geven.
Bij aanvang van dit beeldcoachingstraject hebben we data gepland. We hebben bepaald welke opnames de leerkracht zelf doet en wanneer ik live kom filmen. De leerkracht is zo enthousiast begonnen met filmen dat deze blog gaat over een niet gepland of afgesproken moment. Het platform van Iris Connect maakt het mo gelijk dit heel laagdrempelig te doen. Zo houden we samen de ontwikkeling warm. Het is prettig samenwerken met iemand die de eigen ontwikkeling serieus neemt.